นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ เด็กน้อยกับแมลง
บันทึกของนักเขียนนิทาน โทรศัพท์หาแม่
ตอนพักเที่ยง…ลูกยีราฟมักหามุมสงบ ๆ ในท้องทุ่งเพื่อนั่งกินอาหารตามลำพังอยู่เสมอ แม้อาหารของลูกยีราฟจะอร่อยมาก แต่ลูกยีราฟกลับรู้สึกว่ามันยังขาดอะไรบางอย่างไป
แม้อาหารอาจถูกแบ่งจากปิ่นโตให้เพื่อน ๆ จนลูกยีราฟอิ่มน้อยลงบ้าง แต่ความรู้สึกอิ่มใจกลับเข้ามาแทนที่ ซึ่งเป็นความอิ่มที่อยู่ทนทานนานคงทนมากกว่า ลูกยีราฟจึงขอมานั่งกินอาหารร่วมกับเพื่อน ๆ ทุกวัน และเก็บความสุขที่เกิดขึ้นในการกินอาหารมื้อกลางวันร่วมกับเพื่อน ๆ เป็นความทรงจำที่แสนดีตลอดไป
ในที่สุด ชายหนุ่มก็ใช้พยายามพาตัวเขาไปพบกับเงือกสาวที่เขารักได้สำเร็จ
นิทานแสนสนุก นิทานเพื่อนและมิตรภาพ หนูกับช้าง
นิทานเจ้าชายเจ้าหญิง นิทานรักของสองเรา เจ้าหญิงผู้เมตตา
หมาจิ้งจอกได้ตอบกลับว่า ข้าก็หวังให้เจ้ามาช่วย รีบดึงขึ้นไปก่อน แล้วจะเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟังอย่างละเอียด
จริง ๆ แล้ว ในตอนแรก…ฮัคตั้งใจที่จะซื้อตุ๊กตาจากโรงงานมาให้ยู แต่เนื่องจากตุ๊กตาในโรงงานมีราคาแพงและเขาก็ทำงานได้เงินไม่มากนัก ดังนั้น ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ฮัคจึงเที่ยวเก็บเศษผ้าขนปุย ๆ ที่เหลือจากการทำตุ๊กตาในโรงงาน แล้วใช้เวลาว่าง (ที่เขายอมตื่นเช้าขึ้นและกลับบ้านดึกขึ้น) เพื่อเย็บเศษผ้าเหล่านั้นให้กลายเป็นตุ๊กตาสำหรับน้องสาวที่เขารัก
นิทานสั้นพร้อมข้อคิด ผู้แต่ง ลูกหมีสามตัว
อยากจะเขียนมันให้สวยงามให้เหมือนที่วาดฝันไว้ด้วยกัน
ชายหนุ่มเริ่มจากพยายามฝึกร่างกายให้แข็งแรงด้วยการวิ่งที่ริมหาดทุกวัน จากนั้น เขาก็พยายามฝึกฝนการว่ายน้ำในบ่อน้ำจืดใกล้บ้าน จนเขาว่ายน้ำได้คล่องแคล่วมากขึ้นเรื่อย ๆ
วันหนึ่งในฤดูหนาว ชาวนาคนหนึ่งเดินมาพบงูนอนขดตัวแข็งทื่อใกล้ตาย เพราะสภาพอากาศที่หนาวเหน็บ ชาวนารู้สึกสงสารจึงอุ้มงูไว้แล้วนำกลับบ้านด้วย เมื่อมาถึงบ้าน ชาวนาก็ก่อกองไฟเพื่อให้ความอบอุ่น แต่เมื่องูได้สติก็เข้าฉกชาวนาจนถึงแก่ความตายทันที
เพราะแม้จะลบแค่ไหนมีแต่ร่องรอยอยู่ในใจ